Katalog Kościołów Drewnianych - Mokra
Niewielka wieś Mokra w gminie Miedźno powiatu kłobuckiego na ogół kojarzy się w brawurową szarżą Wołyńskiej Brygady Kawalerii w bitwie z niemiecką dywizją pancerną, stoczonej 1 i 2 września 1939 r. Nas jednak interesuje znajdujący się w pobliżu pomnika upamiętniającego bitwę drewniany kościółek filialny św. Szymona i Judy Tadeusza
Mokra wymieniana jest już w XV w., bowiem według Jana Długosza należała ona w tym czasie do Mikołaja Mokrskiego. W 1501 r. stała się własnością klasztoru kanoników regularnych w Kłobucku, do którego należała do kasaty klasztoru w 1809 r. W tym czasie zbudowano w roku 1708 w Mokrej niewielką kaplicę drewnianą pod wezwaniem św. Judy Tadeusza i Szymona Apostoła jako wotum dziękczynne prepozyta kanoników regularnych Ksawerego Lisowieckiego. Kaplicę tę poświęcono w 1709 r. w uroczystość Świętej Trójcy, a dekretem biskupa Józefa Stefana Koźmina, sufragana włocławskiego, ustanowiono tu odpusty na dzień Trójcy Świętej i św. Judy Tadeusza i Szymona Apostoła.
Przez długi czas w kaplicy odbywały się nieregularnie nabożeństwa. Od 1936 r. kaplica stała się filią parafii w Miedźnie, a 21.09.1974 r. ustanowiono w Mokrej wikariat terenowy parafii miedźnowskiej. Jego wikariuszem terenowym został ks. Edward Sztama, wikariusz z Miedźna, który na polecenie Kurii Diecezjalnej w Częstochowie zajął się duszpasterstwem w Mokrej. Otrzymał także kompetencje równe proboszczowskim – łącznie z prowadzeniem ksiąg metrykalnych. Pełnił tę funkcję mieszkając na plebanii w Miedźnie. W czasie jego posługi podjęto prace remontowe przy starym zabytkowym, drewnianym kościółku, który wyposażono m.in. w pancerne tabernakulum i wszystkie utensylia liturgiczne, uporządkowano otoczenie i wybudowano – kontrowersyjną – metalową dzwonnicę.
Parafię w Mokrej erygował 18.03.1981 r. ks. biskup Stefan Bareła, wyłączając jej teren całkowicie z parafii w Miedźnie. Pierwszym administratorem nowej parafii został następca ks. Edwarda Sztamy – ks. Jan Osuch, który wkrótce potem zamieszkał w Miedźnie, w wynajętym, opuszczonym przez właścicieli domku. Podjął on także starania o pozyskanie działki pod założenie cmentarza parafialnego, ale sprawę sfinalizował dopiero jego następca ks. Henryk Betka. Ks. Henryk Betka, proboszczujący w l. 1982-2000, założył cmentarz grzebalny, wybudował dom parafialny i zaczął wznosić mury nowego kościoła parafialnego. Prace kontynuował jego następca, ks, Sylwester Kubik, który wkrótce po przyjściu do parafii dokończył prace na plebanii, zbudował nowe ogrodzenie w starym kościele założył nowe nagłośnienie, zaś w nowym kościele położył dach.
Uroczystego poświęcenia nowego kościoła dokonał arcybiskup częstochowski ks. Stanisław Nowak 26.06.2003 r.
Drewniany kościół filialny św. Judy Tadeusza i Szymona Apostoła jest budowlą orientowaną, składającą się z niewielkiej prostokątnej nawy i mniejszego, zamkniętego trójbocznie prezbiterium. Zbudowany został na zrąb, oszalowany z zewnątrz deskami. Kościół posiada dwuspadowe dachy, kryte gontem i niewielką barokową wieżyczką na sygnaturkę na kalenicy u zbiegu nawy i prezbiterium. Okna są prostokątne. Wewnątrz znajduje się niewielki chór muzyczny z prostym parapetem, wsparty na dwóch kolumnach.
Ze skromnego wyposażenia zwraca uwagę barokowy ołtarz, zapewne z czasów budowy kościoła oraz fazowana belka tęczowa z barokową grupą pasyjną, składającą się z krucyfiksu oraz wyciętych z desek, polichromowanych płaskich figur Matki Boskiej i św. Jana. Na belce zachował się także rok budowy kościoła: 1708.
Edward Wieczorek